به همسفرم

*((شعرترم سوخت))*

**********

رفتی زجفای تو دل بیخبرم سوخت/

وزآتش هجرتو،تن دربدرم سوخت/

****

دیدم که بهمراه رقیبم به خرامی/

ازحسرت وازسوز غمش چشم ترم سوخت/

****

افسوس ندانی چه کند شعله بجانم/

چون شمع مذابم که غروب وسحرم سوخت/

****

عمری که به پای تونهادم به که گویم؟/

بیهوده تلف کردم وشاخ وثمرم سوخت/

****

چون شمع شدم ، زآتش چشمان سیاهت/

"پروانه پرش سوخت ولی من جگرم سوخت"/

****

فریاد"حمید"کان همه ءطعن وملامت/

آتش شد واز شعله ی آن شعرترم سوخت/

☆☆☆☆☆☆☆☆☆

از دیوان اشعار؛ حمیدروزبهانی شاعر ونویسنده بروجردی.